< !DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">
“Ako neko podržava svrgnuće Mursija, ja se pitam da li onda i vojske evropskih zemalja moraju svgnuti svakog predsjednika i vladu čija popularnost padne ispod 50 posto?”, piše Fisk.
Napominje da se prvi put u historiji desilo da vojni udar u glavnim centrima moći nije okarakterisan kao “vojni udar”.
Fisk je najviše kritikovao američku vladu zbog toga što vojni udar u Egiptu nije nazvan “vojnim udarom”.
“Vojska je došla na vlast, svrgnula i uhapsila demokratski izabranog predsjednika države, ukinula državni ustav, privela osumnjičene, zatvorila televizijske kanale i poslala vojsku na ulice egipatskih gradova. Ali, i pored svega toga, američki predsjednik Barack Obama nije želio kazati da je to vojni udar; on to ne želi kazati. Pa ni generalni sekretar Ujedinjenih naroda Ban ki-moon ne usuđuje se izustiti tu riječ. No, ne zato što ne znaju o čemu je riječ na terenu”, smatra Fisk.
Istakao je da predsjednik Obama ne želi da kaže da je to klasični vojni udar, jer bi onda mora da uvede sankcije državi koja ima bliske odnose s Izraelom.
“Ako Obama prizna da je ovo vojni udar, boji se da bi morao uvesti sankcije najvažnijem arapskom narodu sa kojim Izrael ima dobre odnose. Ili ne želi da egipatska vojska ostane bez 1,5 milijardi dolara godišnje, koliko joj pomažu SAD”, navodi ovaj ugledni dopisnik.
Fisk u tekstu podsjeća da je Mursi izabran za predsjednika države demokratskim putem, osvojivši veliki broj glasova egipatskog naroda, te napominje da pad popularnosti jednog predsjednika ne može biti razlog za vojni udar.
Fisk na kraju piše da su najzadovoljniji dešavanjima u Egiptu predsjednik Sirije Bashar al-Assad i Izrael, naglasivši da nije siguran da li će Muslimanskom bratstvu biti dozvoljeno učestvovaje na narednim izborima.