Bošnjačka zajednica u Čikagu bogato je obilježila mevludske dane u svojim džamijama. Islamski Kulturni Centar u Northbrooku organizirao je prigodnu svečanost povodom rođenja Muhammeda a.s. u petak 2 januara. Djeca i omladina ovog džemata, kroz ilahije, kaside, recitacije i učenje Kur'ana, oduševili su preko stotinu i pedeset prisutnih gostiju i roditelja koji su našli snage i načina da u ovim zimskim danima obilježe mevlud. U programu su takođe uzeli učešća hfz. Muriz ef. Mešić, imam BICC iz Čikaga, Amir ef. Čauš, imam WBICC, Mensud Bašić, učač ilahija i kasida, te domaćin dr. Hazim ef. Fazlić. Prigodnim vazu nasihatom obratio se ef. Mešić koji je prisutne podsjetio na važnost slijeđenja poslaničkih uputa i njegova života.
/
Noć kasnije, mevlud je obilježen u Bosansko-Islamskom Kulturnom Centru, poznatijem kao džamija na Westernu. U prepunoj džamiji prelijep program su izveli polaznici mektebske nastave, koji su sadržajnim recitalima govorili o Božijem Poslaniku, a.s i njegovu životu. Program su uveličali i ostali čikaški imami zajedno sa džematlijama iz svih džemata Čikaga, a prisutni su bili dr. Hazim ef. Fazlić, Suad ef. Čaušević, Ekrem ef. Mujezinović, i Amir ef. Čauš.
Treća noć mevluda obilježena je u WBICC-u, ili kako ga u narodu nazivaju krajiški džemat, gdje je domaćin bio Amir ef. Čauš. Opet su djeca, polaznici mekteba, ostavili najbolji utisak sa svojim izvrsnim recitalima, kao i ilahijama i kasidama. Prisutnima se ovom prilikom obratio dr. Hazim ef. Fazlić koji je tumačeći ajete, ‘a Mi smo te samo kao Milost svjetovima poslali,’ govorio o potrebi stalnog uzdanja u Božiju milost, i neprestanog straha od Njegove kazne. Svi programi završeni su uz kahve, kolače i prigodnu besjedu.
Inače mevlud je stoljetna tradicija ne samo Bošnjaka, već i ostalih muslimanskih naroda u svijetu. Jedno od najranijih svjedočanstava u proslavljanju Muhammedova rođendana nalazimo u Rihli, putopisu Ibn Džubejra s kraja VI/XII stoljeća. Kako navodi hfz. Azra Omerbegović, doktorant na Univerzitetu u Birminghamu i dobar poznavalac ove tematike, ova tradicija započeta u Medini u XII stoljeću proširila se u čitav islamski svijet, od Magriba do Indonezije, i od Bosne do Južne Afrike, pod imenom laylat al – mawlid, mawlid an-nabi, mawlid l-nabawi. U Fatimidskom Kairu, Mevlud Resulullaha proslavljan je na dvoru; priređivane su svečanosti i u povodu rođendana hazreti Alije i hazreti Fatime, ali i vladajućih halifa (vladara tog vremena).
Nešto kasnije, smatra ovaj autor, knjige bilježe mevludske svečanosti u iračkom gradu Erbilu 1207/8. g. koje je priredio el-Malik Muzafer ed–Din Gokburi, rođak po ženskoj liniji ejubidskog sultana Salahuddina Ejjubije. Godine 1588., Sultan Murat III uveo je obilježavanje Mevluda na samom dvoru u Stambolu.Od 1910. g., poštivan je Mevlud kao zvanični praznik u Otomanskoj imperiji. Danas se ovaj mubarek dan obilježava u nekolicini arapskih država, u drugim zemljama je to svetkovina narodnog karaktera, gdje su lokalna obilježja i adaptacije donekle preoblikovale njegovu u osnovi vjersku intonciju.
Prelistavanje starije bošnjačke literature ne otkriva mnogo činjenica o obilježavanju Mevluda u Bosni i Hercegovini u prošlim vremenima. O tome ima nešto vijesti u “Ljetopisu” Mula Mustafe Bašeskije, a svakako da tema takve povjesti zaslužuje znatniju pažnju historičara kulturne i vjerske tradicije Bošnjaka.